معماري و اقليم سرد (مطالعه موردي شهر تبريز)
محمد جديري عباسي[1]
مصطفي قربان موحد[2]
چكيده :
اجراي روش هاي مناسب در طراحي ساختمان كه با اقليم محل هماهنگي داشته باشد همواره مورد نظر معماران ساختمان بوده است. طراحان ساختماني با كمك اقليم شناسان، از حداكثر امكانات بالقوه ي آب و هوايي هر منطقه استفاده كرده و با ارائه فرمول ها و روش هاي مختلف به طراحي مساكني مي پردازند كه بر اساس شرايط آب و هوايي منطقه مناسب باشد.
در اين مقاله سعي شده است نوع معماري همساز براي آسايش، يا عدم آسايش انسان بر اساس مدلها و شاخص هاي زيست محيطي مانند: ميسنارد، آشري، لي روي، ماهاني و دماي مؤثر و با استفاده از آمار ايستگاه هواشناسي سينوپتيك تبريز طي سالهاي (1384-1364) مورد ارزيابي قرار گرفت.
نتايج بدست آمده از اين مقاله نشان مي دهد كه بر اساس روش ميسنارد در ماه هاي ارديبهشت، خرداد، مرداد، شهريور و مهر حالت آسايش برقرار است و در بقيه ماه هاي سال شرايط آسايش چنداني وجود ندارد. بر اساس آشري برقراري آسايش كامل فقط در ماه(ارديبهشت و شهريور) آن هم بدليل كاسته شدن شدت سرما حاكم است و در بقيه ماه هاي سال بدليل وجود سرما و گرما در فصول سرد و گرم سال وضعيت، راحتي برقرار است. بر اساس روش لي روي 7 ماه از سال وضعيت رواني فيزيكي سالم بر انسان حاكم است و در 5 ماه ديگر از سال شرايط ناراحت كننده برقرار است. بر اساس روش ماهاني بهترين جهت استقرار ساختمان ها در جهت شمالي – جنوبي با محور شرق – غرب مشخص مي گردد كه بهترين جهت براي بهره مندي از انرژي خورشيد براي گرمايش در مواقع سرد سال مي باشد و براساس روش دماي مؤثر در ماههاي سرد سال نياز بيشتري به گرماي خورشيد وجود دارد و مي بايست در فصول سرد سال از اتلاف انرژي گرمايي داخل ساختمان به نوعي جلوگيري كرد.
كلمات كليدي : آسايش انسان، معماري همساز، سرد سيري، تبريز
1- عضو هيأت علمي گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهر m.jodeiri@gmail.com
2- كارشناس ارشد جغرافياي طبيعي، عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد آزاد اسلامي واحد اهر Gorbanmovahed@yahoo.com
--------------------------------------------------------------------------------------------
شما میتوانید متن کامل مقاله را در مجله علمی- پژوهشی پیام مهندس مطالعه نمائید.
|
| |
|
دو ماهنامه پيام مهندس | |
محمد جديري عباسي