فرهنگ لغات معماري سنتي ايراني - قسمت آخر

 

  قطاربندي: مقرنسي كه در يك خط مستقيم كار شده باشد مانند مقرنس بين طاق

                   و ديوار‌هاي يك اتاق 

                          

   كاربندي: به‌طوركلي به مجموعه سقف‌سازي‌هاي داخلي تزييني مي‌گويند

                 (اعم از رسمي، يزدي، كاسه‌سازي و مقرنس).

                      

   كفش‌كن: فضاي واسطه‌اي كه ورود به فضاهاي بسته

                از آن ميسر مي‌شود.                                                    

                         

 
   مطبخ: آشپزخانه                            

                            

 
   معقلي: نوعي تزيين كه از تركيب آجر و كاشي به وجود مي‌آيد.

            

   مقرنس: نوعي سقف‌سازي كه مركب از طاسه‌هاي (عناصر سه بعدي فضاي)

                هم‌اندازه و هماهنگ است.

               

 
   مهتابي: فضاي بدون سقفي است كه بالاتر از سطح حياط قرار مي‌گيرد.

               ديوار‌هاي اين فضا نماسازي مي‌شود و به اين ترتيب به ايواني

              شباهت پيدا مي‌كند كه سقف آن را برداشته‌اند، اين فضا معمولا

              از سه طرف بسته و از جهت چهارم به فضاي باز مشرف است.

              

   هشتي: فضاي اصلي ورودي كه معمولا بعد از سردر قرار مي‌گيرد.                  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

هفت دري: اتاق بزرگي كه هفت پنجره بزرگ در كنار يكديگر دارد.

 

              

 
   يزدي بندي: نوعي سقف‌سازي داخلي تزييني