سال نو
سال نو می شود.
زمین نفسی دوباره می کشد.
برگ ها به رنگ در می آیند
و گل ها لبخند می زند
و پرنده های خسته بر می گردند
و در این رویش سبز دوباره...من...تو...ما...
کجا ایستاده اییم.
سهم ما چیست؟
..نقش ما چیست؟
...پیوند ما در دوباره شدن با کیست؟...
زمین سلامت می کنیم
و ابرها درودتان باد
و
چون همیشه امیدوار
و سال نو مبارک...
+ نوشته شده در دوشنبه ۷ فروردین ۱۳۹۶ ساعت ۴:۵۲ ب.ظ توسط محمد جدیری عباسی - حسام رضا جدیری
|
محمد جديري عباسي