يكي از مهمترين جريانات مدرن كه آن نيز جزو شاخه‌ي سوم مي‌باشد، تأسيس مدرسه‌ي باووهاوس در سال 1906 در ويمار آلمان است. "والتر گريپيوس" مهمترين رئيس اين مدرسه مي‌باشد. گريپيوس تكنولوژي را يك موضوع مستقل از هنر نمي‌دانست و بر اين نظر بود كه در تكنولوژي و توليدات صنعتي، زيبايي و هنر وجود دارد. از نظر وي و ساير همفكران او زيبايي هواپيما در پرواز، لوكوموتيو در حركت بر روي ريل و دستگيره در باز كردن در است.

     شعار مدرسه‌ي باووهاوس، فرم تابع عملكرد، و به طور خلاصه مي‌توان گفت كه عمده تفكر باووهاس اين بود كه هنرمند، صنعت‌گر است . صنعت‌گر، هنرمند.

       

     لوكوربوزيه شخصي است كه در اين بخش نمي‌توان از او سخن نگفت. لوكوربوزيه هم معمار بود و هم شهرساز. او شهر شانديگار هند را طراحي نموده است. در زمينه معماري، خانه را به عنوان ماشيني براي زندگي عنوان كرد، همان گونه كه اتومبيلي ماشيني براي حركت است. وي پنچ اصل را در ساختمان‌هاي مدرن معرفي كرد كه عبارتند از:

 1- ستون‌ها ساختمان را از زمين بلند مي‌كنند.

 2- بام سطح و باغ روي بام.

 3- پلان آزاد.

 4- پنجره‌هاي طويل و سرتاسري.

 5- نماري آزاد، كف‌ها و ديوارها به صورت كنسول.

     لوكوربوزيه عقايد مطرح شده‌ي خود در مورد معماري مدرن را در طرح ويلا ساووا (30-1928) به نمايش گذاشت.

     كارهاي لوكوربوزيه منبع الهام بسياري از معماران از آن تاريخ تاكنون بوده است.

       معماري مدرنيسم به عنوان يك سبك، نتيجه‌ي عملكرد لوكوربوزيه و ديگر معماران اين شاخه از معماري غرب مي‌باشد.

     و در نهايت مهمترين ميراث معماري مدرن كه مي‌توان آن را زير اين شاخه از معماري نوشت، سبك بين‌الملل و كنگره سيام است كه هر سه سال يكبار و تا سال 1960 برگزار مي‌شد.