در مورد لويي كان نيز مي‌توان گفت كه او و نيز معمار فنلادي "آلوار آلتو" كساني بودند كه معماري مدرن را به معماري پست مدرن متصل نمودند. شاخص‌ترين معماران پست مدرن شاگردان ايشان بودند، با اين كه خود از معماران مدرن محسوب مي‌شدند.

     ميراث شاخه‌ي روماتيسيسم يا احساس گرايي در غرب، سبك‌هاي معماري نئوگوتيك، هنرها و پيشه‌ها، هنر نو، اكسپرسيونيسم و ارگانيك مي‌باشد.

     مهمترين اشخاص مطرح در سبك نئوگوتيك، "جان راسكين" و "پوگين" مي‌باشند.

     حاصل عمر پوگین انتشار تعدادي رساله‌ي بسيار درخشان بود. از مشهورترين آنها "اصول حقيقي معماري مسيحيت" است. او در اين كتاب به دنبال چهار حقيقت مسلم معماري بود.

 اين اصول 4 گانه عبارت بودند از:      1) مشخص بودن هدف و عملكرد در معماري؛ 2) تطابق ساختمان با مصالح بومي؛ 3) انطباق ظاهر بنا با عملكرد آن؛ و 4) برشمردن تزيين به مثابه‌ي عنصر سازه‌هايي در معماري.

     جنبشي كه پوگين آغاز كرده بود، با تداوم انديشه‌هاي جان راسكين دنباله‌هاي ساخت شده‌ي ويليام باتر فيلد به اوج خود رسيد. اهميت راسكين بيشتر بنا به نظريه‌ي زيبايي شناسي اوست. او معتقد بود طبيعت پيام خداست و رسالت هنرمند بازگو كردن اين پيام است.

     آرمان‌هاي راسكين به وسيله‌ي ويليام موريس ترويج شد، او جامعه‌اي آرماني را در نظر داشت كه در آن هر كارگري كه كار مي‌كند، خالق يك اثر هنري باشد. جنبش هنرها و پيشه‌ها در انگلستان به وسيله‌ي ويليام موريس، تحت تأثير انديشه‌هاي راسكين و موريس پا گرفت. اندكي بعد سبكي به نام هنر نو، ابتدا در هنرهاي تزئيني مانند طراحي پارچه و مبلمان از دهه‌ي 1880 آغاز گرديد و سپس در هنرهاي ديگر همچون معماري ظهور نمود. زمينه‌هاي فكري اين سبك مي‌توان در سبك هنرها و پيشه‌ها يافت.

     اصول فكري پيروان اين نهضت را مي‌توان در موارد ذيل خلاصه نمود:

1- انتقاد شديد از اشياء و مكتب‌هاي تقليدي

2- جدايي از گذشته

3- ابداع فرم‌هاي جديد

4- هنر مناسب زمان

5- استفاده از توليدات مدرن

6- استفاده از تزئينات و فرم‌هاي طبيعي و رمانتيك

   

 مهمترين معماران اين سبك "آنتوني گائودي" كه مهمترين اثرش كليساي ساگرا فميليا مي‌باشد و "ويكتور هورتا" هستند.

     جنبش ديگري كه در اين دوران به وجود آمد جنبش اكسپرسيونيسم مي‌باشد. معماري اكپرسيونيستي، ملهم از اثر فريدريش نيچه، چنين گفت زرتشت، بود (كه در سال 85- 1883 نوشته شده و مملو از استعارات معمارانه است). تاريخ تقريبي پيرايش معماري اكسپرسيونيستي، آغاز قرن بيستم است.

      يادواره انيشتين در آلمان كه اثر "اريك مندلسون" مي‌باشد، از آثار اجرا شده به اين سبك مي‌باشد.