سكوهاي تماشاگران :

     سكوهاي تماشاگران بايد به گونه اي طراحي شود كه تماشاگران كلّيه ي رديف ها بتوانند به وضوح تمامي زمين مسابقه را ببينند.

     براي اين كه تماشاگران به سهولت بتوانند سكوها را ترك نمايند، بايد تعداد صندلي هاي هر رديف به گونه اي باشد كه فاصله تماشاگران مياني تا يك رديف از راهروها حداكثر ۱۰ صندلي باشد.

     جنس صندلي ها ممكن است از پلاستيك ، چوب يا بتن باشد.

نور:

     براي تأمين نور زمين مسابقه از نورافكن هاي قوي استفاده مي شود اين نورافكن ها بايد در مكاني تعبيه گردند كه ميزان نور در تمام نقاط زمين به صورت يكسان باشد . بدين منظور معمولاً در چهار جهت استاديوم، برج هايي جهت استقرار نورافكن ها ساخته مي شود.

     علاوه بر تأمين نور زمين مسابقه بايد كلّيه ي فضاهاي داخلي ، راهروها، اتاق ها و ... داراي نور مناسب باشند.

صدا:

     در استاديوم هاي فوتبال همواره بلندگوهايي در پيرامون زمين و در مجاورت سكوهاي تماشاگران تعبيه مي گردد. فاصله بلندگوها بايد به گونه اي باشد كه صداي گوينده ي استاديوم ضمن اين كه به راحتي به كلّيه ي تماشاگران مي رسد، ايجاد تشديد نكند. همچنين بلندگوها بايد در مكاني قرار گيرد كه مانع ديد تماشاگران نسبت به زمين مسابقه نباشند.

رسانه هاي همگاني :

     شامل جايگاه گزارشگران راديو و تلويزيون ، جايگاه خبرنگاران و همچنين تابلو ي نمايش استاديوم به منظور اعلام نتايج، معرفي اسامي و دادن پيام هاي مختلف، مي باشد. تابلوي فوق كه مجهز به سيستم هاي الكترونيكي است در محلي قرار مي گيرد كه بيشترين تعداد تماشاگران بتوانند از آن استفاده كنند.

سرويس هاي تماشاگران:

     سرويس دهي و خدمات رساني به تماشاگران با توجه به اين كه آنها ساعاتي از وقت خود را در استاديوم مي گذرانند، از اهميت خاصي برخوردار است و بدين منظور فضاهايي مورد نياز است كه مهمترين آنها ذكر مي گردد.

الف) بوفه ها و فروش مواد غذايي

ب) آبخوري ها           ج) توالت ها

د) نمازخانه               ه) كمك هاي اوليه

 

سرويس هاي ورزشكاران :

امكاناتي براي بازيكنان ، مربيان و داوران مسابقات در استاديوم ها مورد نياز مي باشد كه مهمترين آنها ذكر مي گردد.

الف) رختكن ورزشكاران      ب) اتاق مربيان      ج) اتاق داوران

د) بدن سازي       ه) جايگاه بازيكنان ذخيره و مربيان    و) توالت و دوش

فضاهاي خدماتي:

علاوه بر فضاهاي سرويس كه در خدمت تماشاگران و ورزشكران مي باشد، فضاهاي ديگري نيز در استاديوم بايد موجود باشد كه وجود آنها ضروري است و از آنها به عنوان فضاهاي خدماتي مي بريم.

اين فضاها عبارتند از: محل استقرار مديريت استاديوم ، مسئول برنامه ريزي استاديوم، مسئول انتظامات ، اطلاعات ، كمك هاي اوليه و فوريت هاي پزشكي ، تأسيسات برق، موتورخانه و تأسيسات هواسازي ، انبار لوازم بهداشتي ، نگهباني، باجه هاي فروش بليط ( خارج از استاديوم).

در مجموع ، استاديوم ها به سه دسته تقسيم بندي مي شوند و استاندارد آنها به شرح زير مي باشد:

۱- استاديوم هاي المپيك و قهرماني

ابعاد      ۷۰ * ۱۰۰ متر      تعداد مسيرهاي تكي با طول ۴۰۰ متر      هفت عدد

۲- استاديوم هاي شهري

ابعاد      ۷۰ * ۱۰۰ متر       تعداد مسيرهاي تكي با طول ۴۰۰ متر      پنج عدد

۳- استاديوم هاي محلي

ابعاد      ۷۰ * ۱۰۰ متر       تعداد مسيرهاي تكي با طول ۴۰۰ متر      چهار عدد